5 Εκπληκτικά πράγματα που λέει η Αγία Γραφή για το σεξ

Η Αγία Γραφή είναι ένα βιβλίο για το Θεό, για τη Ζωή πάνω στη Γη και για τους ανθρώπους αλλά και για το πώς ο Θεός μας σώζει μέσω του προσώπου και του έργου του Ιησού Χριστού. Επομένως, δεν είναι τρομερά περίεργο να ανακαλύψουμε ότι η Αγία Γραφή έχει πολλά να πει για τον έρωτα, την αγάπη και το σεξ. Τα ανθρώπινα όντα είναι ερωτικά πλάσματα - ο Θεός μας έκανε άνδρες και γυναίκες - επομένως η ιστορία της δημιουργίας, της πτώσης και της λύτρωσης είναι τρόπον τινά, ένα δυνατό αφήγημα για την αγάπη, την έλξη, τον ερωτισμό και την ένωση. 

Μια βαθιά «βουτιά» στη Βίβλο - δυστυχώς αρκετοί άνθρωποι την αντιμετωπίζουν αποσπασματικά και ρηχά - μας φέρνει μπροστά σε πολύ σημαντικά γεγονότα και ιδέες, πολύ διαφορετικά από την αντίληψη, τη μάλλον συντηρητική και επικίνδυνη αντίληψη, που έχουμε για τον Θεό. Υπάρχουν αρκετές παραδοχές και συνοψίζουμε μερικές.

1. Το σεξ (μετά αγάπης) είναι κάτι καλό

Η Αγία Γραφή λέει ότι οι πρώτοι σύζυγοι (το πρώτο ζευγάρι) ήταν: «και οι δύο γυμνοί και δεν ντρέπονταν» (Γένεση 2:25). Πριν από την πτώση – πριν από την αμαρτία – το σεξ ήταν μέρος της δημιουργημένης τάξης. Το σεξ λοιπόν ήταν κάτι καλό και δεν υπήρχε κανενός είδους αναστολή από τον άνδρα και τη γυναίκα.

Η Αγία Γραφή λέει ότι το σεξ επηρεάστηκε από την πτώση, αλλά παραμένει κάτι που πρέπει να γιορτάζεται και να προστατεύεται σε ολόκληρο τον κανόνα των Γραφών. Στο Βιβλίο των Παροιμιών, ο σοφός πατέρας δίνει εντολή στον γιο του:

«Χαίρε με τη γυναίκα της νιότης σου.... άφησε τα στήθη της να σε γεμίζουν ανά πάσα στιγμή με ευχαρίστηση. να είναι μεθυσμένη πάντα στην αγάπη της. (Παροιμίες 5:18–19). Ομοίως και στην Καινή Διαθήκη, λέει:

«Ας τελεστεί ο γάμος προς τιμήν όλων και ας μείνει αμόλυντο (από τρίτα πρόσωπα) το κρεβάτι του γάμου» (Εβραίους 13:4). 

2. Οι σύζυγοι το οφείλουν στις συζύγους, και τούμπαλιν

Πολλοί ιστορικοί πιστεύουν ότι το πιο εκπληκτικό πράγμα που λέει η Αγία Γραφή για το σεξ βρίσκεται στην Α ́ Κορινθίους 7:3-4: «Ο σύζυγος πρέπει να δώσει στη γυναίκα του τα συζυγικά της δικαιώματα, και ομοίως η σύζυγος στον σύζυγό της. Γιατί η σύζυγος δεν έχει εξουσία πάνω στο σώμα της, αλλά ο σύζυγος έχει. Ομοίως, ο σύζυγος δεν έχει εξουσία πάνω στο σώμα του, αλλά η σύζυγος έχει». (Α ́ Κορινθίους 7:3–4)

Ας το δούμε βαθύτερα: Η αξιοσημείωτη αμοιβαιότητα των σχολίων του Παύλου (ο σύζυγος έχει εξουσία πάνω στο σώμα της γυναίκας του και εκείνη έχει εξουσία πάνω στο δικό του) ήταν άκρως επαναστατική στον αρχαίο κόσμο όπου η πατριαρχία ήταν ο κανόνας. Για τον σύζυγο, το να έχει εξουσία πάνω στο σώμα της γυναίκας του δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο.... Η ακόλουθη δήλωση του Παύλου που επιβεβαιώνει το αντίθετο, ότι «ο σύζυγος δεν έχει εξουσία πάνω στο σώμα του, αλλά η σύζυγος το κάνει», έδειξε σαφώς έναν ριζοσπαστικό και άνευ προηγουμένου περιορισμό της σεξουαλικής ελευθερίας των συζύγων.

Επικοινωνεί, αρνητικά, την υποχρέωσή του να απέχει από σεξουαλικές σχέσεις με οποιονδήποτε άλλο εκτός από τη σύζυγό του και, θετικά, την υποχρέωσή του να εκπληρώσει το συζυγικό του καθήκον να της προσφέρει δηλαδή σεξουαλική ευχαρίστηση και ικανοποίηση. Και όταν μιλάμε για καθήκον εννοείται ότι δεν αναφερόμαστε σε μια αγγαρεία, σε μια υποχρέωση... για ένα τόσο ιδιαίτερο πράγμα. 

Η ιδέα ότι το σεξ έπρεπε να είναι αμοιβαίο και ότι ο σύζυγος το χρωστούσε στη γυναίκα του - και ότι η σύζυγος είχε το δικαίωμα να το διεκδικήσει από τον σύζυγο - ήταν επαναστατική! Ήταν πρωτοφανές! Κανείς δεν είχε πει ποτέ κάτι τέτοιο, πουθενά αλλού στον αρχαίο κόσμο.

Μακριά από την παπαγαλία των σεξουαλικών κανόνων του σύγχρονου πολιτισμού, ο Χριστιανισμός δίδαξε ότι το σεξ μέσα σε ένα γάμο πρέπει να είναι ελεύθερο, γενναιόδωρο και αμοιβαίο. Αυτό το εδάφιο ερχόταν σε αντίθεση με τους κανόνες του ρωμαϊκού κόσμου του πρώτου αιώνα και παραμένει σε αντίθεση με τη σοφία του πολιτισμού μας ακόμα και σήμερα. Τα νεαρά ζευγάρια σήμερα συχνά λένε ότι πρέπει να κάνουν σεξ μόνο όταν το επιθυμούν και τα δύο μέρη - ωστόσο, η Βίβλος λέει ότι το σεξ πρέπει να δίνεται σε ένα γάμο όποτε το επιθυμεί οποιοδήποτε μέρος (άνδρας ή γυναίκα) ...αρκεί βέβαια να γεννάται και η σχετική επιθυμία στην πορεία. Από όλα τα πράγματα που λέγονται στη Βίβλο για το σεξ, αυτό θα μπορούσε να είναι το πιο εκπληκτικό από όλα.

3. Τα παντρεμένα ζευγάρια πρέπει να το έχουν συχνά

Εκτός από την καλοσύνη, τη γενναιοδωρία και την αμοιβαιότητα που αναφέρθηκαν παραπάνω, οι Γραφές συνιστούν επίσης ένα επίπεδο συχνότητας που πολλοί σύγχρονοι αναγνώστες της Βίβλου βρίσκουν αρκετά εκπληκτικό.

Ο Απόστολος Παύλος είπε: «Μην στερείτε ο ένας τον άλλον, παρά μόνο, ίσως, με συμφωνία για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ώστε να αφοσιωθείτε στην προσευχή. Αλλά μετά ελάτε ξανά μαζί, έτσι ώστε ο Σατανάς να μην σας βάλει σε πειρασμό εξαιτίας της έλλειψης αυτοελέγχου σας». (Α ́ Κορινθίους 7:5)

Στην καλύτερη περίπτωση, τα παντρεμένα ζευγάρια θα μπορούσαν να αφιερώσουν λίγες μέρες για αφοσιωμένη προσευχή και πνευματική τήρηση - μόνο αν και τα δύο μέρη συμφωνούσαν - αλλά τότε πρέπει να συναντηθούν γρήγορα για να μην μπουν στον πειρασμό της σεξουαλικής ανηθικότητας.

Όπως στην Παλαιά Διαθήκη, έτσι και στην Καινή, η συχνή συζυγική συνεύρεση προβλέπεται ως φύλακας ενάντια σε ένα περιπλανώμενο μάτι και μια λάγνα καρδιά. Η υπόθεση είναι ότι αν πίνουμε βαθιά από τις δικές μας στέρνες θα μπούμε λιγότερο στον πειρασμό να αντλήσουμε από το πηγάδι του γείτονά μας. (Παροιμίες 5:15) 

4. Δεν είναι μόνο τα παιδιά

Δεν χρειάζεται να διαβάσετε σε βάθος τη Βίβλο για να ανακαλύψετε τη σχέση μεταξύ σεξουαλικότητας και αναπαραγωγής. Στο πρώτο κιόλας κεφάλαιο του πρώτου βιβλίου λέει:

«Έτσι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ' εικόνα του, κατ' εικόνα Θεού τον δημιούργησε. αρσενικά και θηλυκά τα δημιούργησε. Και ο Θεός τους ευλόγησε. Και ο Θεός τους είπε: Να είστε καρποφόροι και να πολλαπλασιάζετε και να γεμίζετε τη γη και να την υποτάσσετε». (Γένεση 1:27–28)

Ο Θεός τους έκανε άνδρες και γυναίκες και τους είπε να είναι καρποφόροι και να πολλαπλασιάζονται. Το μήνυμα φαίνεται μάλλον προφανές: το να έχουμε και να μεγαλώνουμε ευσεβή μωρά είναι μέρος του τρόπου με τον οποίο ασκούμε κυριαρχία πάνω στη γη.

Αυτό είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι το τέλος της ιστορίας - δεν είναι καν η αρχή της ιστορίας! Στην πραγματικότητα, το πρώτο πράγμα που λέει ο Θεός για έναν άνθρωπο στο βιβλίο της Γένεσης είναι ότι: «Δεν είναι καλό ο άνθρωπος να είναι μόνος. Θα τον κάνω βοηθό κατάλληλο γι' αυτόν» (Γένεση 2:18). Δηλαδή δεν έδωσε τον άνδρα στη γυναίκα και τη γυναίκα στον άνδρα μόνο μια φορά τον χρόνο ή δύο φορές – όπως τα ζώα – με σκοπό την τεκνοποίηση αλλά τους κατέστησε συντρόφους, συνοδοιπόρους και αναγκαίους τον έναν προς τον άλλο. 

Τα ανθρώπινα όντα προορίζονται να μοιάζουν και να αντιπροσωπεύουν τον Θεό – επομένως ο άνθρωπος πρέπει να έχει έναν συμπληρωματικό και ισότιμο εταίρο. Γι' αυτό ο Θεός δημιούργησε την Εύα από ένα πλευρό που πάρθηκε από την πλευρά του Αδάμ. Η Αγία Γραφή συνεχίζει λέγοντας:

«Γι' αυτό ένας άνδρας θα αφήσει τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα κρατήσει γερά τη γυναίκα του, και θα γίνουν μία σάρκα». (Γένεση 2:24)

Γίνεται σωστά, υπό ευλογία, συχνά οδηγεί σε παιδιά, αλλά δεν είναι τελικά για αυτό. Είναι για τη δόξα του Θεού και την άνεση της ανθρωπότητας. Αυτή είναι μια λεπτή και όμως πολύ σημαντική διάκριση.

5. Δεν είναι αυτό που σε κάνει πραγματικά άνθρωπο

Παρ' όλα όσα λένε οι Γραφές για την υποστήριξη και τον εορτασμό της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, η Αγία Γραφή καθιστά πολύ σαφές ότι μπορείς να είσαι πλήρως και ολοκληρωτικά ανθρώπινος χωρίς να το έχεις ποτέ.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τόσοι πολλοί δια βίου άρχοντες στη Βίβλο που μερικοί πρώτοι Χριστιανοί άρχισαν πραγματικά να αναρωτιούνται αν η αποχή αντιπροσώπευε ένα είδος εσωτερικής πορείας προς την πνευματική ολοκλήρωση. Έγραψαν στον Παύλο και τον ρώτησαν για αυτό ακριβώς το πράγμα. Απαντώντας στην ερώτησή τους, μίλησε για τον γάμο κατά γενικό κανόνα (Α ́ Κορινθίους 7:2)· την ανάγκη να είμαστε γενναιόδωροι και αμοιβαίοι στο κρεβάτι του γάμου (Α ́ Κορινθίους 7:3-4) και την ανάγκη για παντρεμένα ζευγάρια να κάνουν σεξ σε τακτική και συνεπή βάση (Α ́ Κορινθίους 7:5).

Αλλά τότε είπε κάτι πολύ εκπληκτικό στον σύγχρονο αναγνώστη. Είπε: «Μακάρι να ήταν όλα όπως είμαι εγώ. Ο καθένας όμως έχει το δικό του χάρισμα από τον Θεό». (Α ́ Κορινθίους 7:7). Δηλαδή απενοχοποίησε το σεξ και την αγάπη για όσους δεν μπορούν να μείνουν μακριά από αυτά.

Η Αγία Γραφή λέει ότι ο γάμος είναι καλός, το σεξ είναι καλό, η μοναξιά είναι καλή και η αγαμία είναι καλή. Είναι όλα πολύτιμα δώρα που δίνονται σύμφωνα με τη σοφία και το χρονοδιάγραμμα του Κυρίου για τη δόξα του και το αιώνιο καλό μας.