Γιατί οι Εικόνες της Κοίμησης της Θεοτόκου λυτρώνουν, θεραπεύουν και «ακούνε» τον Χριστιανό;

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι στη συνείδηση του Χριστιανού αλλά και στη ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας η Κοίμηση της Θεοτόκου συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων και σημαντικότερων εορτών, μαζί με τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Μάλιστα είναι πολύ πιο σημαντική εορτή από τον Ευαγγελισμό και τα Εισόδια της Θεοτόκου. Γιορτάζεται τον 15Αύγουστο, με λαμπρότητα σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και η γιορτή αυτή, πέραν του ότι συνιστά επίσημη αργία, βρίσκει τους περισσότερους Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς στις καλοκαιρινές τους διακοπές να αναζητούν ένα μοναστήρι, μια εκκλησία ή ένα παρεκκλήσι που τιμά την Παναγία εκείνη την Ημέρα.
Η παρακαταθήκη του Ιησού
Ο Ιησούς Χριστός φρόντισε πάνω στο Σταυρό Του για τη Μητέρα Του. Μάλιστα με εντολή Του στον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή θα διέμενε μαζί με εκείνον, τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα τους Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. Η ζωή της Παναγίας κύλησε στον πόνο προσμένοντας τη στιγμή που θα συναντούσε τον μονογενή της Υιό. Τρεις ημέρες πριν την αναχώρησή της, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ της ανακοίνωσε πως ήρθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της. Εκείνη προσευχήθηκε στο Όρος των Ελαιών και επέστρεψε στο σπίτι του Ιωάννη. Σύμφωνα με την παράδοση οι Απόστολοι που βρίσκονταν σε διαφορετικούς τόπους κηρύσσοντας απανταχού της Γης το Ευαγγέλιο, μεταφέρθηκαν σε μια «νεφέλη» μπροστά στο κρεβάτι που εκείνη περίμενε ξαπλωμένη την Κοίμησή Της. Μαζί τους ήλθαν ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ο Άγιος Ιερόθεος, ο Απόστολος Τιμόθεος και πολλοί ακόμη Ιεράρχες. Μοναδικός απών ο Απόστολος Θωμάς. Όταν μετά από τρεις ημέρας πήγε στον τάφο Της, βρήκε μόνο τα εντάφια. Προφανώς, η Παναγία είχε αναστηθεί. Νωρίτερα το σώμα Της τοποθετήθηκε στο μνήμα της Γεσθημανής. Τρεις μέρες μετά την ταφή Της, ο τάφος ήταν άδειος και η Παναγία πήρε τη θέση Της στους ουρανούς.
Στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία ο εορτασμός της Κοίμησης της Θεοτόκου περιλαμβάνει κατά πρώτο λόγο τον θάνατο και την ταφή της Παναγίας και κατά δεύτερο την Ανάσταση και τη μετάστασή Της στους ουρανούς.
Σύμφωνα με την Παράδοση, κατά τη μεταφορά του λειψάνου της, φανατικοί Ιουδαίοι αποπειράθηκαν να ανατρέψουν το νεκροκρέβατό της, αλλά τυφλώθηκαν. Μόνο ένας από αυτούς κατόρθωσε να το ακουμπήσει, αλλά μια αόρατη ρομφαία του έκοψε τα χέρια.
Πάνω στον τάφο Της χτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός, που αποδίδεται στην Αγία Ελένη. Μετά την καταστροφή του, ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μαρκιανός (450-457) με τη δεύτερη σύζυγό του Πουλχερία έχτισαν ένα νέο ναό, που υπάρχει μέχρι σήμερα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου εορταζόταν αρχικά στις 13 Αυγούστου και από το 460 μ.Χ. στις 15 Αυγούστου.
Η νηστεία του Αυγούστου
Κατά την εκκλησιαστική παράδοση, της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου προηγείται νηστεία, η οποία καθιερώθηκε τον 7ο αιώνα. Αρχικά ήταν χωρισμένη σε δύο περιόδους: Πριν από την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και πριν από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Τον 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία, που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του Σαββάτου και της Κυριακής, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται (επιτρέπεται) το ψάρι. Ανήμερα της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός και αν η εορτή πέσει σε Τετάρτη ή Παρασκευή, οπότε καταλύεται μόνο το ψάρι. Τις ημέρες της νηστείας του Δεκαπενταύγουστου ψάλλονται τις απογευματινές ώρες στις εκκλησίες (εκτός Κυριακής), εναλλάξ, ο «Μικρός και ο Μέγας Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον», οι λεγόμενες «Παρακλήσεις».
Το Πάσχα του Καλοκαιριού
Στην Ελλάδα, η Κοίμηση της Θεοτόκου εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του Καλοκαιριού». Σε πολλά νησιά του Αιγαίου (Τήνος, Πάρος, Πάτμος) στολίζουν και περιφέρουν επιτάφιο προς τιμήν της Παναγίας. Σε πόλεις και χωριά ανά την επικράτεια, σε εκκλησίες αφιερωμένες στην Κοίμηση της Θεοτόκου διοργανώνονται παραδοσιακά πανηγύρια, που καταλήγουν σε γενικευμένο γλέντι. Η Κοίμηση της Θεοτόκου δεν είναι ένα πένθιμο γεγονός για τον λαό, επειδή η Παναγία «μετέστη προς την ζωήν». Εξάλλου, τον Δεκαπενταύγουστο γιορτάζουν ο Παναγιώτης, η Μαρία και η Δέσποινα.
Απολυτίκιο
Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών.
Οι θαυματουργές εικόνες
Για τον Ορθόδοξο Χριστιανό η Κοίμηση της Θεοτόκου αποτελεί ένα ιδιαίτερο λατρευτικό σημείο αναφοράς και οι Άγιες Εικόνες που έχουν φιλοτεχνηθεί είναι θεόπνευστες, θαυματουργές και λυτρωτικές στην προσευχή του. Εκατομμύρια Χριστιανοί έχουν προσφύγει σε θαυματουργικές εικόνες στα Ιεροσόλυμα, την Αθήνα και φυσικά σε εμβληματικά μοναστήρια και εκκλησίες που τιμούν τη μεγάλη αυτή Ημέρα ενώ έχουν καταγραφεί χιλιάδες θαύματα και έχει γίνει ισχυρή πεποίθηση ότι η Παναγία και βλέπει και ακούει όποιον προσφεύγει σε Αυτήν.