Οι προσευχές του Αγίου Όρους κατά του Κακού

Κάποτε ένας γέροντας στο Άγιον Όρος έλεγε «αν οι προσευχές των γερόντων του Άθω για τον κόσμο, ακούγονταν όλες μαζί, θα έφτιαχναν μια μοναδική μελωδία αγγέλων». Πράγματι οι γέροντες προσεύχονται για εμάς συνέχεια, αδιάλειπτα, μοναδικά, είτε στον Κύριο, είτε στην Παναγία είτε στον Προστάτη άγγελό μας.

Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης έλεγε με βαθιά πίστη ότι οι εικόνες βοηθούν στην προσευχή. «Όταν προσεύχεσαι μπροστά σε μια εικόνα, η εικόνα βοηθάει, γιατί από την εικόνα περνάς στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Όταν όμως προσεύχεσαι νοερώς και είσαι σκυμμένος με κλειστά τα μάτια, δεν πρέπει να φέρνεις στον νου σου με τη φαντασία σου εικόνες».

Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος και η προσευχή στην Παναγία

Κάποτε μια γερόντισσα ρώτησε τον γέροντα Παΐσιο:

– Γέροντα, όταν είμαι στενοχωρημένη, πως θα βρω παρηγοριά;

– Να καταφύγεις στην προσευχή. Και μόνον το κεφάλι σου να ακουμπήσεις σε μια εικόνα, θα βρεις παρηγοριά. Κάνε το κελί σου σαν εκκλησάκι με εικόνες που σε αναπαύουν, και να δεις, θα βρίσκεις μέσα σε αυτό πολλή παρηγοριά.

– Μερικές φορές, Γέροντα, κατά την ώρα της προσευχής ασπάζομαι τις εικόνες. Είναι σωστό;

– Σωστό είναι. Κανονικά έτσι πρέπει να ασπαζόμαστε τις εικόνες: Να ξεχειλίζει η καρδιά μας από αγάπη προς τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους, και να πέφτουμε, να προσκυνούμε τις άγιες εικόνες τους.

Και τότε ο γέροντας της διηγήθηκε μια μικρή ιστορία:

Μια χρονιά, στις 26 Μαρτίου, που γιορτάζουμε την Σύναξη του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, προσευχόμουν όρθιος μπροστά στις εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Για μια στιγμή βλέπω τον Χριστό και την Παναγία να κινούνται σαν ζωντανοί! «Χριστέ μου, είπα, ευλόγησέ με. Παναγία μου, ευλόγησέ με». Και, καθώς έπεφτα να προσκυνήσω, μια έντονη ευωδία γέμισε το κελί. Με έπιασε τρέλα! Το χαλάκι που είχα στρωμένο κάτω, αν και ήταν γεμάτο χώμα, ακόμη και αυτό ευωδίαζε. Έμεινα γονατιστός και ασπαζόμουν αυτό το χαλάκι. Τέτοια ευωδία!

– Γέροντα, όταν προσεύχομαι, βοηθάει να φέρω στον νου μου την εικόνα του Χριστού;

– Κοίταξε, όταν προσεύχεσαι μπροστά σε μια εικόνα, η εικόνα βοηθάει, γιατί από την εικόνα περνάς στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Όταν όμως προσεύχεσαι νοερώς και είσαι σκυμμένη με κλειστά τα μάτια, δεν πρέπει να φέρνεις στον νου σου με τη φαντασία σου εικόνες, γιατί μπορεί να το εκμεταλλευθεί το ταγκαλάκι και να σου τα παρουσιάσει σαν οράματα, για να σε πλανήσει και να σου κάνει κακό. Ιδίως η ευχή καλά είναι να γίνεται με καθαρό νου, χωρίς λογισμούς ή παραστάσεις, έστω κι αν αυτές είναι εικόνες του Χριστού ή παραστάσεις από την Αγία Γραφή, γιατί αυτό είναι επικίνδυνο, ιδιαίτερα για όσους έχουν πολλή φαντασία και υπερηφάνεια. Μόνον όταν έρχονται ρυπαροί ή βλάσφημοι λογισμοί, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις από την Αγία Γραφή. Η καλύτερη όμως «παράσταση» είναι η συναίσθηση της αμαρτωλότητός μας και της αχαριστίας μας.

– Όταν, Γέροντα, κρατώ το κομποσκοίνι μου και λέω την ευχή μηχανικά, μήπως υπάρχει κίνδυνος ανθρωπαρέσκειας;

– Αν κάνεις κομποσκοίνι εξωτερικά από ανθρωπαρέσκεια, ακόμη και τα χέρια σου να ξεφλουδίσεις, σε τίποτε δεν θα σε ωφελήσει. Μόνον κούραση θα σου φέρει και την ψευδαίσθηση ότι δήθεν ασχολείσαι με τη νοερά προσευχή.

Πως συμβουλεύουν οι γέροντας να προσευχόμαστε

1. Να λέμε την προσευχή μας αργά και καθαρά και με αγάπη προς τον Θεό
2. Πριν προσευχηθούμε να τους έχουμε συγχωρήσει όλους και φυσικά τον εαυτό μας
3. Να μάθουμε να αγαπάμε την προσευχή μας με τρόπο ταπεινό
4. Η προσευχή μας αποδίδει περισσότερο όταν έχουμε κοινωνήσει ή εξομολογηθεί
5. Να προσευχόμαστε κοντά σε εικόνες αλλά αν δεν έχουμε να μην σκεφτόμαστε εικόνες, να σκεφτόμαστε τα λόγια της προσευχής μας με κατάνυξη και ευλάβεια.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Ένα πανίσχυρο “όπλο”. Φέρνει αγαλλίαση, χαρά και ειρήνη στις ψυχές που τη χρησιμοποιούν. Η πιο δυνατή προσευχή με παρρησία στον Θεό.

Όπως διδάσκουν παλαιοί γέροντες του Αγίου Όρους κι ο γέροντας Παϊσιος, το ψαλτήρι του Δαυίδ, αποτελεί πανίσχυρο όπλο κατά οποιουδήποτε κακού.

Παραθέτουμε λοιπόν έναν εκ των ισχυρών ψαλμών, κάθε πρωί όταν λέγεται αυτός ο ψαλμός δεν πλησιάζει τίποτα κακό, σύμφωνα με άγιους πατέρες.

Ψαλμός ΞΘ’ (69)

Ο Θεός εις την βοήθειαν μου πρόσχες, Κύριε, εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω, και καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοί μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι, οι λέγοντές μοι: Εύγε, εύγε.

Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί Σοί, πάντες οι ζητούντες σε, ο Θεός. Και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριόν Σου. Εγώ δε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησόν μοι. Βοηθός μου, και ρύστης μου ει Συ, κύριε, μη χρονίσης.

Αμήν

ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΕΥΧΗ: Η Εκκλησία και οι αγιορείτες γέροντες δέχονται τη βασκανία, δηλαδή την επέμβαση του πονηρού πνεύματος και τη θεωρούν έργο του διαβόλου. Σχετίζεται δε κυρίως με το φθόνο και τη ζήλεια. Μάλιστα, η Εκκλησία έχει ευχές που κάνουν λόγο για «βάσκανον οφθαλμόν».

Οι αναφορές αυτές για τη βασκανία εξηγούνται εύκολα, χρειάζεται όμως μια προσοχή, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις.

Η φράση «βάσκανος οφθαλμός» προέρχεται από την Αγία Γραφή και σημαίνει το φθονερό άνθρωπο, τον κακό, τον ανελεήμονα, τον άσπλαχνο, ενώ το αντίθετο, «καλό μάτι», σημαίνει τον καλόν άνθρωπο, τον εύσπλαχνο, τον ψυχόπονο.

Η Προσευχή ενάντια στη βασκανία

Κύριε ο Θεός ημών, ο Βασιλεύς των αιώνων, ο παντοκράτωρ και παντοδύναμος, ο ποιών πάντα και μετασκευάζων μόνω τω βούλεσθαι, ο την επταπλάσιον κάμινον και την φλόγα την εν Βαβυλώνι εις δρόσον μεταβαλών και τους αγίους σου τρείς Παίδας σώους διαφυλάξας.

Ο ιατρός και θεραπευτής των ψυχών ημών, η ασφάλεια των εις σε ελπιζόντων, σου δεόμεθα και σε παρακαλούμεν, απόστησον, φυγάδευσον και απέλασον πάσαν διαβολικήν ενέργειαν, πάσαν σατανικήν έφοδον και πάσαν επιβουλήν… περιέργειάν τε πονηράν και βλάβην και οφθαλμών βασκανίαν των κακοποιών και πονηρών ανθρώπων από του δούλου σου ( τούδε) και ή υπό ωραιότητος ή ανδρείας ή ευτυχίας ή ζήλου και φθόνου ή βασκανίας συνέβη, αυτός, φιλάνθρωπε Δέσποτα, έκτεινον την κραταίαν σου χείρα και τον βραχίονά σου τον ισχυρόν και ύψιστον και επισκοπών επισκόπησον το πλάσμα σου τούτο και κατάπεμψον αυτώ Άγγελον ειρηνικόν, κραταιόν, ψυχής και σώματος φύλακα, ός επιτιμήσει και απελάσει απ’αυτού πάσαν πάσαν πονηράν βουλήν, πάσαν φαρμακείαν και βασκανίαν των φθοροποιών και φθονερών ανθρώπων. ίνα υπό σου ο σος ικέτης φρουρούμενος, μετ΄ευχαριστίας ψάλλη σοί. «Κύριος εμοί βοηθός και ου φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι άνθρωπος». και πάλιν.

«Ου φοβηθήσομαι κακά, ότι συ μετ΄ εμού ει. ότι συ εί ο Θεός, κραταίωμά μου, ισχυρός εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος». Ναι, Κύριε ο Θεός ημών, φείσαι του πλάσματός σου και σώσον τον δούλον σου από πάσης βλάβης και επηρείας της εκ βασκανίας γινομένης, και ανώτερον αυτόν παντός κακού διαφύλαξον. πρεσβείαις της υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, των φωτοειδών Αρχαγγέλων και πάντων σου των Αγίων.

Αμήν.

Αποδέχεται η Εκκλησία κάτι συνοπτικό και μικρότερο;

Ναι αν θέλει κάποιος να θυμάται απέξω μια ευχή κατά της βασκανίας με κομποσκοίνι, μια προσευχή που προτείνεται είναι η εξής :

Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με και Άγιε Αρσένιε, πρέσβευε υπέρ ημών. Και ολοκληρώστε με το Δι’ ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

Και όλα θα περάσουν με το θέλημα του Θεού.