Τέσσερις νέοι άγιοι Αγιορείτες Πατέρες, με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη

Τέσσερις νέοι άγιοι Αγιορείτες Πατέρες, με απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης, Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, Γέρων Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης, Γέρων Δανιήλ Κατουνακιώτης: Αυτοί οι τέσσερις Αγιορείτες Πατέρες πρόκειται να αναγραφούν στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας, σύμφωνα με την αναγγελία του Οικουμενικού Πατριάρχη, κ.κ. Βαρθολομαίου, κατά την επίσημη επίσκεψή του στο Άγιο Όρος. Την αναγγελία υποδέχτηκαν με χαρά και συγκίνηση οι αγιορείτες, αφού σύμφωνα με τον Παναγιότατο «Η αγιότητα είναι η πεμπτουσία αυτού του τόπου και οι Άγιοι μας είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει η Εκκλησία».

Ο Πατριάρχης, ο οποίος χοροστάτησε στην επίσημη Δοξολογία που πραγματοποιήθηκε στον ναό του Πρωτάτου, τόνισε τη σχέση της Μητρός Εκκλησίας με την Αθωνική Πολιτεία, σχέση που μετρά χίλια και πλέον χρόνια.

Ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης (1897-1959) γεννήθηκε στις Λεύκες της Πάρου και ανέλαβε να προστατεύσει τη μητέρα του, με τον πρώιμο θάνατο του πατέρα του. Η μητέρα του που αναφέρεται ότι έβλεπε συχνά υπερφυσικά φαινόμενα, είχε προβλέψει τη μοναστική «κλίση» του γιου της, ο οποίος στα 23 του χρόνια, ξεκίνησε να μελετά πατερικά βιβλία και να έλκεται από τη ζωή των αυστηρών ασκητών. Η συνάντησή του με Γέροντα Αγιορείτη μοναχό τον οδήγησε στον Άθωνα και σχετικά γρήγορα αλλά βασανιστικά, ανακάλυψε την επιθυμία του να βρίσκεται απόμερα, ήσυχα και να απολαμβάνει την προσευχή. Επέλεξε οικειοθελώς και με ανακούφιση το «μαρτύριο» της μοναχικής μοναστικής ζωής και αποτέλεσε και ο ίδιος παράδειγμα στα πνευματικά του παιδιά. Υπήρξε πνευματικός οδηγός και η διδασκαλία του για όλους όσοι ευλογήθηκαν να τη μοιράζονται μαζί του, ήταν μία πραγματική θεολογική εμπειρία.

Ο Εφραίμ Κατουνακιώτης γεννήθηκε το 1912 στο Αμπελοχώρι Θηβών με το όνομα Ευάγγελος. Πολύ σύντομα, από τα 20 του χρόνια, άφησε τον κόσμο και έφτασε στο Άγιο Όρος, στα Κτουνάκια, στο ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Εκάρη μοναχός με το όνομα Λογγίνος και το 1935 έγινε μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Εφραίμ. Ήταν ευλογημένος με το διορατικό χάρισμα και μπορούσε να αντιληφθεί την πνευματική κατάσταση κάθε κληρικού ή μοναχού, αλλά και καταστάσεις μελλοντικές, ενώ μπορούσε να αισθανθεί την αμαρτία, η οποία τον γέμισε με απέχθεια και αποτροπιασμό.

Ο Γέρων Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης έφτασε στη Σιμωνόπετρα από τη Μικρά Ασία σε ηλικία 17 ετών. Έγινε μεγαλόσχημος μοναχός έπειτα από δοκιμασία 47 ετών και δεν κοιμήθηκε σε κρεβάτι για 43 χρόνια. Έγραψε περισσότερες από 10 χιλιάδες παραμυθητικές επιστολές – παρηγοριά σε αυτούς που πενθούν, ενώ ωφέλησε με τους λόγους και τα έργα του χιλιάδες που προσέτρεξαν σε αυτόν. Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, έχοντας ζήσει μαζί του στο μετόχι της Αναλήψεως, αναφέρθηκε στον Γέροντα, με την προσφώνηση «επίγειος άγγελος». Ο Γέροντας Δανιήλ Κατουνακιώτης (1846-1929) γεννήθηκε στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, με το κοσμικό όνομα Δημήτριος Δημητριάδης. Αριστούχος της Ευαγγελικής Σχολής της Σμύρνης, έφυγε στα 19 του χρόνια για να γίνει μοναχός και επισκέφτηκε διάφορα μοναστήρια στην Πελοπόννησο και σε νησιά, γνωρίζοντας άγιους Γέροντες.

Εκάρη μοναχός το 1866 στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονος. Δοκιμάστηκε σκληρά ως γραμματέας της Μονής, εξαιτίας των προσπαθειών των Ρώσων να ελέγξουν διοικητικά τη Μονή και έπειτα από καταφανείς αδικίες στο πρόσωπό του, βρήκε δικαίωση από τον τότε μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ιωακείμ και βρέθηκε στην Ιερά Μονή της Αγίας Αναστασίας. Το 1881 έστησε στην έρημο του Αγίου Όρους, στα Κατουνάκια, την ασκητική του φωλιά. Εκεί συνέγραψε πραγματείες και μελέτες και εκατοντάδες επιστολές, που φανερώνουν τη σοφία του σε σοβαρά πνευματικά και θεολογικά ζητήματα, ενώ θεωρείται ως ο εκφραστής της αυτοσυνειδησίας του Αγίου Όρους, υπέρμαχος της ορθόδοξης πίστης και ζωής και εγγυητής της Ορθοδοξίας.