ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Αχειροποίητες οι περισσότερες ή δημιούργημα του πρώτου αγιογράφου της ιστορίας, του Ευαγγελιστή Λουκά, οι θαυματουργές εικόνες έχουν αποτελέσει για εκατομμύρια ανθρώπους το μέσο για να εκφράσουν την πίστη τους στην Παναγία και στον Ιησού Χριστό και για να ζητήσουν το έλεος τους. Ο τρόπος που προσφέρουν στον άνθρωπο τη βοήθειά τους και τον φέρνουν ενώπιο στο μεγαλείο του Θεού είναι θαυματουργός και αξιοθαύμαστος.

Οι θαυματουργές εικόνες απεικονίζουν τη μορφή της Παναγίας με τον Υιό της, τον Ιησού Χριστό βρέφος ή παιδί και απορρέουν αστείρευτη αγάπη και φροντίδα, αυτή που μόνο η αγνή και αμόλυντη Παναγία προσέφερε στον Υιό της και σε όλους τους ανθρώπους που απευθύνθηκαν σε Αυτήν για βοήθεια.

Η Εικονοτεχνική σκύβει με σεβασμό στην παραγωγή των θαυματουργών εικόνων και τις προσφέρει σε ποικιλία τύπων και μεγεθών για όλους όσοι βλέπουν στην εικόνα πολλά περισσότερα από τις μορφές που απεικονίζουν: την ίδια τους την πίστη στον Θεό.

 

Παναγία Παραμυθία
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου

Στη δεξιά άκρη του εξωνάρθηκα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου βρίσκονταν έως και τις αρχές του 14ου αι. η εικόνα της Παναγίας που κρατούσε στα χέρια της τον Ιησού βρέφος. Οι ιερείς, μετά το τέλος της ακολουθίας του Όρθρου, όταν έβγαιναν από το Καθολικό, συνήθιζαν να ασπάζονται την εικόνα της Παναγίας. Σύμφωνα με τη μοναστηριακή παράδοση, μία ημέρα ο Ηγούμενος της Μονής, καθώς βρίσκονταν μόνος στον ναό και προσεύχονταν, άκουσε μία φωνή απόκοσμη. Ακολούθησε τον ήχο που τον οδήγησε στην εικόνα της Παναγίας, όπου την άκουσε να λέει: «Μην ανοίξετε σήμερα την πύλη της Μονής, αλλά ανεβείτε στα τείχη και διώξτε τους πειρατές». 

Ο Ηγούμενος έκπληκτος παρακολούθησε τις μορφές της Παναγίας και του Ιησού να κινούνται, με τον Υιό να κινεί το χέρι του και να κλείνει το στόμα της Θεομήτορος, ενώ ακούστηκε η φωνή του που έλεγε: «Μη, Μητέρα μου, μην τους το λες. Άφησε τους να τιμωρηθούν, όπως τους αξίζει, γιατί αμελούν τα μοναχικά τους καθήκοντα». Η Θεοτόκος ωστόσο, έστρεψε το κεφάλι της και έπιασε το χέρι του Υιού της, επαναλαμβάνοντας δύο φορές τα ίδια προειδοποιητικά λόγια προς τον Ηγούμενο, συμπληρώνοντας πως «ο Υιός της ήταν θυμωμένος μαζί τους». Ο Ηγούμενος συγκέντρωσε αμέσως τους ιερείς και τους διηγήθηκε όσα είχε δει και είχε ακούσει.

Όλοι μαζί κατευθύνθηκαν στην εικόνα και διαπίστωσαν έκπληκτοι πως οι μορφές της Παναγίας και του βρέφους Ιησού είχαν πράγματι αλλάξει, με την Παναγία να κρατά το χέρι του Ιησού και να στρέφει το κεφάλι της για να το αποφύγει, με έκφραση επιείκειας και μητρικής στοργής και τον Ιησού, αν και βρέφος, να έχει πάρει έκφραση μεγάλου ανθρώπου που κοιτά επικριτικά. Η εικόνα θεωρείται αχειροποίητος, αφού οι μορφές της δεν κατασκευάστηκαν από ανθρώπινο χέρι αλλά από θαυματουργή παρέμβαση. Μετά το θαύμα, η εικόνα μεταφέρθηκε στο ιδιαίτερο παρεκκλήσι της Παραμυθίας. Οι μοναχοί από τότε διατηρούν αναμμένο πάντα καντήλι, ψάλλουν καθημερινά Παράκληση και κάθε Παρασκευή τελούν Θεία Λειτουργία.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Παραμυθία

 

Παναγία Βηματάρισσα (Κτιτόρισσα)
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου

Περί τα τέλη του Ι΄ αιώνα, σε μία από τις επιδρομές Αράβων στη Μονή Βατοπαιδίου, ένας ιεροδιάκονος και βηματάρης, υπεύθυνος δηλαδή του ιερού βήματος, έκρυψε στο φρεάτιο της Αγίας Τράπεζας μία εικόνα της Θεοτόκου και έναν Σταυρό, βάζοντας εμπρός τους μία αναμμένη λαμπάδα. Η Μονή λεηλατήθηκε και οι μοναχοί μαζί με τον ιεροδιάκονο οδηγήθηκαν αιχμάλωτοι στην Κρήτη. Εβδομήντα χρόνια μετά, ο ιεροδιάκονος που είχε επιζήσει, επέστρεψε ελεύθερος στο μοναστήρι του. Άνοιξε το φρεάτιο και βρήκε την Εικόνα και τον Σταυρό να επιπλέουν σε νερό και τη λαμπάδα εμπρός τους αναμμένη.

Σήμερα, η εικόνα βρίσκεται στο σύνθρονο του ιερού Βήματος και αποκαλείται και «Κτιτόρισσα», ενδεχομένως εξαιτίας της ανοικοδόμησης της Μονής που ξεκίνησε αμέσως μετά την ανεύρεση της, από τους τρεις αδελφούς που μόνασαν εκεί, τον Αθανάσιο, τον Νικόλαο και τον Αντώνιο.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Βηματάρισσα

 

 

Παναγία Εσφαγμένη
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου

Η εικόνα της Παναγίας που σημαδεύτηκε από το μαχαίρι ενός θυμωμένου ιεροδιάκονου και νεωκόρου, αποκαλείται Παναγία Εσφαγμένη. Σύμφωνα με τη μοναστική παράδοση, ο νεωκόρος έφτανε σχεδόν πάντα καθυστερημένος στην Τράπεζα και ο τραπεζάρης, ο υπεύθυνος της τραπεζαρίας, αρνήθηκε κάποια στιγμή να του δώσει φαγητό. Ο νεωκόρος, προσβεβλημένος και θυμωμένος, στράφηκε ενάντια στην Παναγία, την εικόνα της οποίας φρόντιζε και υπηρετούσε, θεωρώντας πως εκείνη δεν τον υπερασπίστηκε και δεν τον προστάτευσε όταν την είχε ανάγκη. Με το μαχαίρι του επιτέθηκε στην εικόνα σκίζοντας ένα σημείο στο πρόσωπο της Παναγίας.

Από το σημείο, αμέσως πετάχτηκε αίμα, το πρόσωπο της Παναγίας χλόμιασε και ο νεωκόρος έπεσε κάτω οδυρόμενος και τυφλωμένος. Έτσι, έμεινε για τρία χρόνια, έως ότου η Παναγία, έπειτα από τις δεήσεις του Ηγούμενου και των υπολοίπων μοναχών, ανήγγειλες σε όλους τη θεραπεία του ιεροδιακόνου, ο οποίος πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του σε ένα στασίδι, προσευχόμενος, απέναντι από την εικόνα της Παναγίας.

Το χέρι που κρατούσε το μαχαίρι και με το οποίο επιτέθηκε στην εικόνα, βρίσκεται φυλασσόμενο, ακόμη αναλλοίωτο και μαύρο κοντά στη θαυματουργή εικόνα που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος τοιχογραφίας του 14ου αιώνα, στον νάρθηκα του παρεκκλησίου του Αγίου Δημητρίου, που είναι ενσωματωμένο στο Καθολικό της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Εσφαγμένη

 

Παναγία Παντάνασσα
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου

Η εικόνα της Παναγίας Παντάνασσας είναι φορητή εικόνα του 17ου αιώνα και βρίσκεται στο αριστερό προσκυνητάρι του βορειοανατολικού κίονα στο Καθολικό της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Στην εικόνα απευθύνονται άνθρωποι με καρκίνο και σύμφωνα με την παράδοση δεκαετιών, αναρίθμητοι από τους ασθενείς με την ανίατη αυτή ασθένεια, θεραπεύονται μετά την παράκληση τους στην Παναγία την Παντάνασσα. 

Σύμφωνα με τη μοναστική προφορική παράδοση, μπήκε κάποτε στο καθολικό του ναού ένας νέος άνδρας για να προσκυνήσει την εικόνα. Εκείνη άστραψε και ο νεαρός βρέθηκε αδύναμος στο πάτωμα. Στους μοναχούς που τον βοήθησαν να συνέλθει, ο νέος άνδρας αποκάλυψε ότι επιδίδονταν σε πράξεις μαγείας και ότι είχε απομακρυνθεί από τον Θεό το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Ωστόσο, η πράξη της εικόνας τον επανάφερε στον δρόμο του Θεού και τον έπεισε να μεταστραφεί και να ζήσει τη ζωή του ως θεοσεβούμενος.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Παντάνασσα

 

Παναγία Αγία Ζώνη

Η εικόνα της Αγίας Ζώνης επιδρά θαυματουργικά στους πιστούς, απαλλάσσοντας τους από τη θλίψη και από ασθένειες. Η Αγία Ζώνη της Παναγίας, τμήμα της οποίας φυλάσσεται στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, φτιάχτηκε από την ίδια την Παναγία και αποτελεί το μοναδικό σωζόμενο αντικείμενο από την επίγεια ζωή της. Μετά τη Μετάσταση της Θεομήτορος, η Ζώνη παραδόθηκε στον Απόστολο Θωμά, ο οποίος την παρέδωσε για φύλαξη σε δύο ευλαβείς γυναίκες από την Ιερουσαλήμ, οι οποίες την παρέδωσαν στην αμέσως επόμενη γενιά ευλαβών γυναικών και αυτό συνεχίστηκε για πολλές γενιές.

Όταν αυτοκράτορας του Βυζαντίου χρίστηκε ο Αρκάδιος, η Ζώνη μεταφέρθηκε σε λειψανοθήκη, η οποία ονομάστηκε «Αγία Σωρό», στην Κωνσταντινούπολη. Η κόρη του Αρκάδιου Πουλχερία, την κέντησε με χρυσή κλωστή, την τοποθέτησε στη λειψανοθήκη, την οποία τοποθέτησε σε ναό που ανέγειρε μόνο για αυτόν τον σκοπό, τον ναό των Χαλκοπρατειών. Το 1150, η Ζώνη τεμαχίσθηκε και τα κομμάτια της μεταφέρθηκαν σε διάφορους ναούς. Την εποχή της βασιλείας του Εμμανουήλ Α΄ του Κομνηνού καθιερώθηκε η 31η Αυγούστου ημέρα γιορτής προς τιμήν της Ζώνης.

Το 1204 στην Δ΄ Σταυροφορία, κλάπηκαν τμήματα της Αγίας Ζώνης και μόλις ένα τεμάχιο σώθηκε από κάποιους χριστιανούς και έτσι το 1261, το τεμάχιο αυτό τοποθετήθηκε στον Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών στην Κωνσταντινούπολη, από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο. Το μοναδικό αυτό σωζόμενο τεμάχιο μεταφέρθηκε στη Μονή Βατοπαιδίου από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Στ΄ Κατακουζηνό, ο οποίος αφού παραιτήθηκε από το αυτοκρατορικό του αξίωμα, έγινε μοναχός της Μονής με το όνομα Ιωάσαφ.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Αγία Ζώνη

 

Παναγία Ιεροσολυμίτισσα

Η εικόνα της Παναγίας Ιεροσολυμίτισσας φιλοτεχνήθηκε θαυματουργικά, αχειροποίητα, το 1870 μ.Χ.. Στο Όρος Ελαιών, στη ρωσική Ιερά Μονή της Μυροφόρου Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής, ζούσε μία αγιογράφος, η αποκαλούμενη Τατιανή. Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η γυναίκα είδε στον ύπνο της μία άγνωστη μοναχή που της ζήτησε να την αγιογραφήσει. Η δυσπιστία της Τατιανής για την απαίτηση της μοναχής, αμέσως αντικαταστάθηκε από δέος, αφού τα άμφια της άγνωστης γυναίκας έγιναν χρυσά και το πρόσωπο της έλαμψε με φως καθώς της είπε: «Τατιανή, μετά τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Λουκά, εσύ είσαι αυτή που θα με αγιογραφήσει».

Η Τατιανή αμέσως κατάλαβε ότι η άγνωστη γυναίκα που ήρθε ως όραμα εμπρός της, ήταν η Παναγία. Η Τατιανή μοιράστηκε τα όσα είδε και άκουσε με την Ηγουμένη της Μονής, η οποία επίσης φάνηκε δύσπιστη, μέχρι που είδε εμπρός της, μέσα στο κελί της μοναχής Τατιανής, μία εικόνα της Παναγίας, λουσμένη στο φως, να ευωδιάζει, η οποία ζήτησε από τη Μοναχή και την Ηγουμένη να την μεταφέρουν στη Γεσθημανή. Από τότε, η αχειροποίητη εικόνα της Παναγίας της Ιεροσολυμίτισσας βρίσκεται τοποθετημένη στο Ιερό Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος της Γεσθημανής, στον κενό τάφο της Παναγίας, και θαυματουργεί.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Ιεροσολυμίτισσα

 

Παναγία του Ελέους
(Παναγία Ελεούσα του Κύκκου)

Την εικόνα επισκέπτονται άνθρωποι από όλο τον κόσμο, με χιλιάδες να αναφέρονται στα θαύματα της, ενώ οι κάτοικοι του νησιού ζητούν συχνά από τους μοναχούς να βγάζουν την εικόνα έξω από τη Μονή προκειμένου να αγιάσει τα χωριά τους, κάτι που γίνονταν ακόμη και επί Οθωμανικής κατοχής, με σχετική άδεια από τον σουλτάνο.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Ελεούσα

 

Η Παναγία με τα Επτά Σπαθιά

Η εικόνα της Παναγίας με τα Επτά Σπαθιά συνδέεται με την προφητεία του Αγίου Συμεών του Θεοδόχου, όπως καταγράφηκε από τον Ευαγγελιστή Λουκά: «… και σου δε αυτής την ψυχή διελεύσεται ρομφαία» (Λουκάς 2.35) και με τον πόνο που θα ένιωσε η Παναγία όταν μπροστά στα μάτια της σταυρώθηκε ο Υιός της.

Η εικόνα βρίσκονταν πεταμένη, αναποδογυρισμένη, με το πρόσωπο προς τα κάτω, στο κωδωνοστάσιο μιας εκκλησίας κοντά στον ποταμό Τόσιν, στη Ρωσία, έως τη στιγμή που ένας κάτοικος της περιοχής, με το όνομα Καντίκωφ, ο οποίος υπέφερε από ασθένειες, είδε στον ύπνο του ότι θα μπορούσε να απαλλαγεί από τον πόνο εάν πήγαινε στο κωδωνοστάσιο της εκκλησίας της περιοχής του και προσευχόταν στην εικόνα που θα έβρισκε εκεί. Ο άνθρωπος πήγε στην εκκλησία, έψαξε, βρήκε και καθάρισε την εικόνα, την προσκύνησε και θεραπεύθηκε.

Το 1830, στην επιδημία χολέρας στη ρωσική πόλη Βολόγκτα, πραγματοποιήθηκε λιτανεία της εικόνας και η αρρώστια σταμάτησε αμέσως, ενώ στις 12 Αυγούστου 2000, ημέρα βύθισης του υποβρυχίου Κουρσκ και στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, ημέρα κατάρρευσης των Δίδυμων Πύργων, υπάρχουν αναφορές και μαρτυρίες πως η εικόνα δάκρυσε.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία με 7 Σπαθιά

 

Η Παναγία του Βλαντιμίρ

Μία από τις πιο σημαντικές εικόνες για τη ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας του Βλαδιμίρ, στάθηκε πολλές φορές στο πλευρό του ρωσικού λαού, ελεώντας κάθε άνθρωπο αλλά ακόμη και πόλεις που ζητούσαν την παρέμβαση της.

Η εικόνα εικάζεται ότι ανήκει στις εικόνες του Ευαγγελιστή Λουκά και βρίσκονταν στην Ιερουσαλήμ έως και το 450μ.Χ.. Από εκεί μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στη Ρωσία, στο γυναικείο μοναστήρι του Βισεγκόροντ, ως δωρεά ενός Ρώσου ηγεμόνα. Το 1155, η εικόνα μεταφέρθηκε από τον πρίγκηπα Αντρέι Βογκομπουλίσκι, σε μεγαλοπρεπή ναό που χτίστηκε στο Βλαντιμίρ για να την φιλοξενήσει. Στους τρεις αιώνες που έζησε εκεί η εικόνα έγινε ονομαστή για τα θαύματα της, όπως το γεγονός ότι έμεινε ανέγγιχτη από μία φωτιά που έκαψε όλον τον καθεδρικό ναό όπου φυλάσσονταν ή την αποχώρηση του Ταμερλάνου όταν συνειδητοποίησε ότι η γυναίκα που είχε δει στο όνειρό του τυλιγμένη με μία δέσμη φωτός δεν ήταν άλλη από την Παναγία του Βλαδιμίρ, την Παναγία όλων των χριστιανών.

Στην εικόνα αυτή αποδίδονται πολλές ακόμη νίκες των Ρώσων ενάντια στους Τατάρους, τον 15ο αι. Τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης, η εικόνα που βρίσκονταν στη Μόσχα, συντηρήθηκε, καθαρίστηκε και απέκτησε την αρχική της μορφή. Σήμερα, η εικόνα βρίσκεται σε παρεκκλήσι στη Μόσχα.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Βλαντιμίρ

 

Η Παναγία του Καζάν

Μία ιερή εικόνα – σύμβολο και προστάτιδα όλων των Ρώσων. Η εικόνα της Παναγίας με τον Ιησού παιδί δόθηκε ως δώρο τον 13ο αι. από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανό Β΄ στους κατοίκους της πόλης Καζάν, με στόχο να αποτελέσει την παρηγοριά τους στις διαρκείς επιθέσεις που δέχονταν από αλλόθρησκους και αλλόφυλους. Όταν η πόλη καταλήφθηκε από τους Τάταρους το 1438 μ.Χ., η εικόνα εξαφανίστηκε ανεξήγητα και βρέθηκε θαυματουργικά στις 8 Ιουλίου 1579, όταν η πόλη μαστίζονταν από έχθρα και εμφύλιες συρράξεις.

Η Παναγία εμφανίστηκε σε μία νεαρή κοπέλα, τη Ματρόνα και της υπέδειξε το σημείο όπου ήταν θαμμένη η εικόνα, την οποία αποκάλυψε με τη βοήθεια του Αγίου Επισκόπου Γουρία. Ο πρώτος Τσάρος της δυναστείας των Ρομανόφ, ο Μιχαήλ Θεοδώροβιτς θέσπισε δύο ημέρες εορτασμού προς τιμήν της εικόνας, την 8η Ιουλίου που βρέθηκε και την 22η Οκτωβρίου, ημέρα απελευθέρωσης των Ρώσων από τους Πολωνούς. Σύμφωνα με την παράδοση του τόπου, όσο υπήρχε η ιερή εικόνα του Καζάν θα διασφαλίζονταν η ειρήνη. Ωστόσο για δεύτερη φορά η εικόνα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς στις 29 Νοεμβρίου του 1904 και έκτοτε δεν βρέθηκε ποτέ.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία του Καζάν

 

Η Παναγία του Πάθους ή Αμόλυντος

Η Παναγία Αμόλυντος πήρε την ονομασία της από τον ύμνο του Αποδείπνου (μετά τον βραδινό δείπνο), που συνέθεσε ο μοναχός Παύλος της Μονής Ευεργέτιδος, στην Κωνσταντινούπολη, όπου ξεκινά με τους στίχους: «Άμωμη, αμόλυντη, αδιάφθορη, άχραντη, αγνή Παρθένε, νύφη του θεού και Δέσποινα». Η ονομασία Παναγία του Πάθους αποδίδεται στη στάση του Χριστού, ο οποίος στρέφεται και ατενίζει τους δύο Αγγέλους που βρίσκονται δεξιά και αριστερά της Παναγίας και κρατούν στα χέρια τους τα σύμβολα του Πάθους, τον Σταυρό, τη Λόγχη και τον Σπόγγο. Η πρωτότυπη εικόνα που εκτίθεται στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας αποδίδεται στον εικονογράφο του 15ου αι., Ανδρέα Ρίτζο.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία του Πάθους

 

Η Παναγία των Κρίνων

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας των Κρίνων, βρέθηκε στην Κεφαλλονιά από έναν αγρότη που είχε αναλάβει να καθαρίσει και να ξεχορταριάσει με τις τσουγκράνες, γράβαλα στην τοπική διάλεκτο, τα αμπέλια του Κόντε Λιανού, του άρχοντα της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της εργασίας του, η τσουγκράνα του αγρότη παγιδεύτηκε σε ένα ξύλο, που καθώς το τράβηξε, αποκάλυψε την εικόνα της Παναγίας. Ο αγρότης έτρεξε με την εικόνα παραμάσχαλα στον άρχοντα, ωστόσο εκείνος, απασχολημένος και πάντα βαρύθυμος από την αναπηρία της κόρης του, τον πρόσταξε να μεταφέρει την εικόνα στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου.

Το ίδιο εκείνο βράδυ, η Παναγία εμφανίστηκε στον ύπνο του άρχοντα, ρωτώντας τον : «Γιατί με πήρες από το σπίτι μου»; Εκείνος, ξυπνά αμέσως και τρέχει στην εκκλησία, παίρνει την εικόνα και την πηγαίνει στο σπίτι του. Μόλις η κόρη του την αντικρίζει, σηκώνεται και περπατά. Το θαύμα της πίστης της κοπέλας οδηγεί τον Κόντε στο χτίσιμο της εκκλησίας της Παναγίας, στο σημείο όπου βρέθηκε η εικόνα, η οποία γιορτάζει κάθε 15Αύγουστο. Την ίδια εκείνη ημέρα, οι ξεροί κρίνοι που εναποτίθενται πάνω στην εικόνα μήνες πριν, από τις γυναίκες του χωριού, ανθίζουν και πάλι και μετά τη Θεία Λειτουργία, μοιράζονται στους χριστιανούς.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία των Κρίνων

 

Παναγία των Ρόδων
(Ρόδον το Αμάραντο)

Η θαυματουργή εικόνα ανασύρθηκε από τα βραχάκια της Πειραϊκής (περιοχή του Πειραιά), από κάποιον ψαρά, το 1890 μ.Χ.. Η εικόνα απεικόνιζε την Παναγία και τον Ιησού βρέφος, να κρατά στο χέρι της το Ρόδο το Αμάραντο ή το Ρόδο της Ιεριχούς ή το Ρόδο της Παναγίας. Για τη φύλαξή της χτίστηκε ιδιωτικό παρεκκλήσι από μία πειραιώτισσα με το όνομα Κατσαρού. Οι κάτοικοι της περιοχής αλλά και χιλιάδες ακόμη άνθρωποι από όλον τον κόσμο, μαζεύονταν στο παρεκκλήσι για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας.

Το Ρόδο συμβολίζει την αιωνιότητα, το αθάνατο της ψυχής, ενώ σύμφωνα με τις γραφές του Αποστόλου Παύλου, ο Ιησούς Χριστούς, γεννημένος από την Παναγία, χωρίς το βάρος του προπατορικού αμαρτήματος, είναι το Ρόδο το αμάραντο και όσοι τον πλησιάζουν οσφραίνονται αυτή την ουράνια ευωδιά. Ωστόσο, και η Παναγία είναι «Ρόδο αμάραντο», καθαρή και αμόλυντη, επιλέγεται από τον Θεό για να φέρει στον κόσμο τον Υιό Του. Η σύναξη της Θεοτόκου του Αμάραντου ρόδου γιορτάζει στις 3 Απριλίου.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία των Ρόδων

 

Παναγία Άξιον Εστί
Πρωτάτο στις Καρυές

Η θαυματουργή εικόνα Άξιον Εστί που βρίσκεται στο Πρωτάτο (στον καθεδρικό ναό που βρίσκεται στο κέντρο των Καρυών στο Άγιον Όρος), φυλάσσονταν στα τέλη του 8ου αι. σε ένα κελί κοντά στις Καρυές. Ενώ ο Γέροντας του Κελιού απουσίαζε σε αγρυπνία, ο υποτακτικός του έμεινε στο κελί του και έψαλλε ύμνους μαζί με έναν περαστικό μοναχό. Ανάμεσα στους γνωστούς ψαλμούς, ο ξένος μοναχός ξεκίνησε την Θ΄ ωδή του κανόνα προσθέτοντας το άγνωστο τότε προοίμιο «Άξιον εστί ως αληθώς…».

Ο υποτακτικός ζήτησε από τον άγνωστο μοναχό να του γράψει το προοίμιο για να μπορεί να το ψάλλει και εκείνος. Και τότε, ο μυστηριώδης ξένος, χάραξε τον ύμνο με το δάκτυλο του σε πέτρινη πλάκα και ζήτησε να ψάλλεται έτσι από όλους τους ορθόδοξους. Η πλάκα με το χαραγμένο προοίμιο στάλθηκε στον Πατριάρχη και στον βασιλιά, ενώ η εικόνα μπροστά στην οποία ψάλθηκε για πρώτη φορά ο ύμνος, η εικόνα της Θεοτόκου, μεταφέρθηκε στο Πρωτάτο και ονομάστηκε Άξιον Εστί. Κάθε χρόνο γίνεται γιορτή σε ανάμνηση του γεγονότος, προς τιμήν της Θεοτόκου και του αρχάγγελου Γαβριήλ που χωρίς αμφιβολία ήταν ο ξένος μοναχός.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Άξιον Εστί

 

Παναγία Πορταΐτισσα
Ιερά Μονή Ιβήρων

Η εικόνα της Παναγίας της Πορταΐτισσας που φυλάσσεται στο παρεκκλήσι της Μονής Ιβήρων, ξεκίνησε τη διαδρομή της από τη μικρασιατική Νίκαια, όπου ανήκε σε ιδιόκτητη εκκλησία μίας ευσεβούς γυναίκες. Όταν η γυναίκα φοβήθηκε για την καταστροφή της εικόνας στη διάρκεια της δεύτερης εικονομαχίας, την πήρε και την πέταξε στη θάλασσα, πιστεύοντας ότι η εικόνα είχε τη δύναμη να διασωθεί. Πράγματι, η εικόνα στάθηκε όρθια στα κύματα και κατευθύνθηκε στη Δύση. Ο γιος της γυναίκας, ευσεβής χριστιανός, με εντολή της μητέρας του έφυγε αμέσως μετά για την Ελλάδα.

Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη και από εκεί στον Άθωνα, όπου μόνασε και ασκήτεψε στην περιοχή που αργότερα θα ιδρύονταν η Μονή των Ιβήρων. Ο μοναχός από τη Νίκαια και πρώτος κάτοχος της εικόνας, πέθανε λίγο πριν ολοκληρωθεί το Μοναστήρι των Ιβήρων. Τότε, οι μοναχοί του αντίκρυσαν έναν πύρινο στύλο που ξεκινούσε από τη θάλασσα και έφτανε ως τον ουρανό. Ένας ευλαβής ασκητής, ο Γαβριήλ, περπάτησε στη θάλασσα και έφερε στην ακτή τη θαυματουργή εικόνα, η οποία τοποθετήθηκε στο Καθολικό της Μονής. Ωστόσο, εκείνη έφευγε και στέκονταν στην πύλη της μονής. Η επιμονή των μοναχών να επιστρέφουν την εικόνα στο Καθολικό κάμφθηκε όταν η εικόνα εμφανίστηκε στον γέροντα Γαβριήλ και του ζήτησε να μείνει εκτός της Μονής για να τους φυλάει. Και πράγματι αυτό έκανε και κάνει έως σήμερα, τοποθετημένη στο παρεκκλήσι κοντά στην πύλη.

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Πορταΐτισσα

 

Παναγία Διαρκούς Βοήθειας
(Παναγία Μονής Κεράς)

Σύμφωνα με την παράδοση, η εικόνα της Παναγίας Διαρκούς Βοήθειας φιλοτεχνήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1415 από τον Ιταλό καλόγερο Cristoforo Buondelmondi. Την εποχή της Εικονομαχίας, η εικόνα πέταξε και βρέθηκε στην Κρήτη στο μοναστήρι της Κεράς αλλά ο εικονομάχος αυτοκράτορας Θεόφιλος ζήτησε να την βρουν και να του την φέρουν για να την καταστρέψει με τα ίδια του τα χέρια. Κάθε φορά που η εικόνα έρχονταν στα χέρια του, ξέφευγε από αυτά με θαυματουργό τρόπο. Ακόμη και όταν την αλυσόδεσαν σε μαρμάρινη κολόνα, εκείνη έσπασε τις αλυσίδες της και εξαφανίστηκε και πάλι.

Αν και γλύτωσε την καταστροφή από τα χέρια του Θεόφιλου, η εικόνα δεν γλύτωσε την κλοπή από τα χέρια ενός εμπόρου κρασιού, που τη μετέφερε στη Ρώμη και την κράτησε στην ιδιοκτησία του για πολλά χρόνια. Ωστόσο και πάλι η ίδια η εικόνα, με τρόπο θαυμαστό, ζήτησε να τη μεταφέρουν στον ναό του Ευαγγελιστή Ματθαίου, όπως και έγινε στις 27 Μαρτίου του 1499. Τριακόσια χρόνια μετά, το 1798, η εικόνα μεταφέρθηκε από Ιρλανδούς Αυγουστινιανούς μοναχούς στο μοναστήρι του Αγίου Ευσέβιου.

Το 1866, έπειτα από χρόνια παραμέλησης, η εικόνα με αίτημα του Πάπα Πίου του 9ου μεταφέρθηκε στον ναό του Αγίου Αλφόνσου, στο Εσκουιλίνο στη Ρώμη, όπου βρίσκεται έως σήμερα με την ονομασία Παναγία της Διαρκούς Βοήθειας, με χιλιάδες πιστούς να την προσκυνούν κάθε χρόνο. Δυστυχώς, το κενό που άφησε στη Μονή Κεράς στην Κρήτη δεν καλύφθηκε ποτέ και στη θέση της βρίσκεται από το 1735 μία άλλη εικόνα, εντελώς διαφορετική από αυτήν.

 

Βρείτε εδώ όλες τις εικόνες με θέμα : Παναγία Διαρκούς Βοήθειας