Οι Άγιες εικόνες του Πάσχα
Οι Άγιες Εικόνες του Πάσχα, της μεγάλης γιορτής της Χριστιανοσύνης, συμπληρώνουν τα «εφόδια» που πρέπει να έχει κάθε Χριστιανός στον δρόμο για τη μετάνοια, την προσευχή και τελικά τη μεγάλη ανάταση που βιώνει με την κορύφωση της Ανάστασης.
Αναπόσπαστο κομμάτι της προσευχής, της νηστείας, της κατάνυξης και της εξομολόγησης, οι Άγιες Εικόνες της Εβδομάδας του Πάσχα από την Ανάσταση του Λαζάρου και την είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα έως και τον Μυστικό Δείπνο, τη Σταύρωση, την Αποκαθήλωση και την Ανάσταση του Χριστού ενδυναμώνουν την Πίστη του Χριστιανού και τον συνδέουν απευθείας με το θείο Πνεύμα του Σωτήρα.
Η Κορυφαία Άγια Εικόνα
Η Άγια Εικόνα της Ανάστασης του Κυρίου έχει τη δική της θέση στο σπίτι όλο τον χρόνο και ας εορτάζεται επίσημα την Κυριακή του Πάσχα αν και παραδοσιακά την πρώτη Ανάσταση οι Χριστιανοί τη γιορτάζουν στις 12 μ.μ. το Μεγάλο Σάββατο.
Η σημασία του εορτασμού είναι ότι o Χριστός με τον θάνατό Του και την Ανάστασή Του πάταξε τον θάνατο έχοντας σηκώσει το βάρος των αμαρτιών όλου του κόσμου. Το επόμενο πρωί μετά την ταφή του Ιησού, ορισμένες γυναίκες οδεύουν στον τάφο Του για να μυρώσουν το σώμα του Κυρίου. Όταν όμως φθάνουν εκεί, μένουν έκπληκτες καθώς βρίσκουν τον τάφο «ανοιχτό» και αφρούρητο. Ο τάφος ήταν άδειος και ένας Άγγελος τους ενημερώνει για το τι ακριβώς είχε συμβεί.
Εκείνες αμέσως παίρνουν τον δρόμο για την Ιερουσαλήμ προκειμένου να αναφέρουν τα γεγονότα στους μαθητές Του οι οποίοι όμως εμφανίζονται επιφυλακτικοί και μάλλον δύσπιστοι. Επιστρέφουν λοιπόν, στον Τάφο ο οποίος είναι άδειος. Μετά την Ανάστασή Του, Ο Ιησούς θα εμφανιστεί πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή αλλά και κατά τη διάρκεια της ίδιας μέρας θα παρουσιαστεί στον αγαπημένο του μαθητή Πέτρο αλλά και στους υπόλοιπους αγαπημένους μαθητές, εκτός από τον Θωμά.
Η Εικόνα της Σταύρωσης και η τεράστια δύναμή της
Η Σταύρωση του Ιησού εορτάζεται τη Μεγάλη Παρασκευή και αποτελεί την κορύφωση των παθών και των μαρτυρίων και βασανισμών που υπέμεινε ο Κύριος και οδήγησαν στην Ανάστασή Του.
Ο Πόντιος Πιλάτος ανακρίνοντας τον Κύριο και ομολογώντας πως ο Ιησούς ήταν αθώος, δίνει διαταγή να καταδικαστεί σε θάνατο προκειμένου να ικανοποιηθεί το μαινόμενο πλήθος των Ιουδαίων. Μετά από αυτή την απόφαση, ο Ιησούς Χριστός θα ανέβει το Γολγοθά κουβαλώντας ο ίδιος τον Σταυρό Του, φορώντας ένα ακάνθινο στεφάνι, ένα στεφάνι φτιαγμένο από αγκάθια.
Φτάνοντας στο σημείο της Σταύρωσης και ύστερα από πολλά μαρτύρια σταυρώνεται ανάμεσα σε δύο ληστές. Στη Σταύρωση παρευρισκόταν και η Μητέρα του Ιησού, η Παναγία Θεοτόκος με τον μαθητή του Κυρίου Ιωάννη στον πλευρό της. Ο Ιησούς πριν αφήσει την τελευταία του πνοή φέρεται να είπε την φράση «Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες;» (Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί) και λίγο αργότερα τα τελευταία του λόγια ήταν: «Τετέλεσται» δηλαδή όλα τελείωσαν.
Το βράδυ αυτής της ημέρας γίνεται η περιφορά του Επιταφίου, ενώ οι καμπάνες στις εκκλησίες χτυπούν πένθιμα κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας. Οι πιστοί συνήθως κρατάνε τα λουλούδια του Επιταφίου ύστερα από την περιφορά, επειδή τα θεωρούν θαυματουργικά. Επίσης, η νηστεία της Παρασκευής είναι τόσο αυστηρή που δεν επιτρέπεται ούτε και το λάδι, ενώ το έθιμο απαγορεύει οποιαδήποτε εργασία την ημέρα αυτή, καθώς είναι τόσο σημαντική. Χαρακτηριστικό είναι πως αυτή τη μέρα όσα καταστήματα λειτουργούν, ανοίγουν μετά τις 12 το μεσημέρι.
Σε αρκετά μέρη της Ελλάδας οι πιστοί φτιάχνουν ένα ομοίωμα του Ιούδα, του μαθητή πρόδωσε τον Κύριο, το οποίο καίνε συμβολικά μετά την περιφορά του Επιταφίου, ως τιμωρία για αυτό που έκανε. Τέλος, την ημέρα αυτή, οι πιστοί συνηθίζουν να επισκέπτονται τους τάφους των συγγενών και φίλων που έχουν φύγει από τη ζωή και συχνά τελούν τρισάγιο στη μνήμη τους.
Στο δείπνο αυτό υπήρξε ο άρτος που συμβόλιζε το σώμα του Ιησού και κρασί που συμβόλιζε το αίμα του. Αυτό λοιπόν το γεύμα αναβιώνουμε στη Θεία Λειτουργία.
Ο Μυστικός Δείπνος έλαβε χώρα στην Ιερουσαλήμ την τελευταία μέρα πριν τη Σταύρωση του Χριστού και σε αυτόν παρευρέθηκαν εκτός του Ιησού, οι 12 μαθητές του. Την ανάμνηση αυτής της Ημέρας, η Εκκλησία μας τη μνημονεύει τη Μεγάλη Πέμπτη. Κατά τη διάρκεια αυτού του Δείπνου ο Ιησούς διδάσκει την ταπεινοφροσύνη στους μαθητές του αφού έπλυνε ο ίδιος τα πόδια τους και έπειτα τους κάλεσε με τις γνωστές φράσεις: «…λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου…» και «…πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου…» στην πρώτη Θεία Κοινωνία την οποία τους προτρέπει στη συνέχεια να μιμηθούν σε ανάμνησή Του.
Στο δείπνο αυτό «πρωταγωνιστεί» ο άρτος που συμβόλιζε το Σώμα του Ιησού και κρασί που συμβόλιζε το Αίμα του. Αυτό λοιπόν το γεύμα αναβιώνουμε στη Θεία Λειτουργία μέσα από το οποίο ο Ιησούς μας καλεί να κοινωνήσουμε, δηλαδή να ενωθούμε με εκείνον. Αξίζει να αναφερθεί ότι σε αυτό το δείπνο οι μαθητές ενημερώνονται ότι ένας από αυτούς θα Τον προδώσει κάτι που ταράζει τους μαθητές οι οποίοι αρχίζουν να ρωτούν ο καθένας αν είναι εκείνοι που θα τον προδώσουν.
Στο τέλος ρωτάει και ο Ιούδας ο οποίος επιβεβαιώνεται πως αυτός θα έχει αυτό τον ρόλο και μετά από αυτό αποχωρεί από το Δείπνο. Σχετικά με τον Μυστικό Δείπνο, αξίζει να διευκρινιστεί ότι δεν ονομάζεται έτσι γιατί ήταν σε κάποια μυστική τοποθεσία αλλά γιατί αποτελούσε μια τελετή μύησης για τους μαθητές από τον Δάσκαλο τους.